تاهلم

همه چیز از یک کلمه شروع شد:

«بله»

***

حالا هر روزم به انتظار می گذرد

انتظار لحظه ای که می آیی و انگشتانم را لای دستان بزرگت جای می دهی

آرام و آهسته حرف میزنی

و من می خندم تا تو بخندی

***

باید استوار باشم

برای روزهای آینده که اندازه مژه بر هم زدنی است و می گویند اندازه اش  قد یک عمر

برای همه ی آن یک عمر و بر هم زدن همان یک مژه 

گرمی دستانت را همراه می خواهم